Nablatowa umywalka to wyrafinowany element wystroju, często spotykany w najbardziej stylowych łazienkach. Są one dostępne w wielu stylach i z różnych materiałów.
Zazwyczaj instaluje się je na górnej części szafki, ale mogą być też montowane na ścianie. Są świetnym rozwiązaniem, jeśli nie czujesz się pewnie, montując własną umywalkę.
Ceramika szkliwiona
Ceramika szkliwiona to doskonały sposób na dodanie koloru i osobowości umywalce nablatowej. Są również łatwe do czyszczenia i mogą być kształtowane i dostosowywane do Twoich potrzeb.
Szkliwo ceramiczne to pokrycie lub powłoka z nieprzepuszczalnej substancji, która została wtopiona w ciało ceramiki po wypaleniu. Szkliwo służy do uszczelnienia porów gliny, dzięki czemu jest wodoodporne i bezpieczne dla żywności.
Szkła takie jak krzemionka i trójtlenek boru są często zawarte w materiale szkliwnym lub mogą być pobierane z gliny pod spodem. Tlenki metali i środki matujące są również dodawane w celu zmiany wyglądu wypalonego szkliwa.
Szkliwo cynowane było główną innowacją w sztuce islamskiej i garncarstwie począwszy od siódmego wieku. Było również ważne w europejskiej kamionce, wyrobach hispano-morskich i włoskiej renesansowej maiolice. Nadal jest stosowany na wielu współczesnych wyrobach.
Sklejka
Sklejka to uniwersalny materiał, który jest powszechnie używany do różnych projektów. Zazwyczaj jest wykonana z drewna i kleju, zawiera kilka warstw drewna.
Każda warstwa dodaje sklejce wytrzymałości i stabilności. Producenci układają warstwy w taki sposób, żeby długie włókna przebiegały prostopadle do siebie, co zmniejsza ugięcia i wypaczenia.
Wybierając kawałek sklejki, przyjrzyj się uważnie fornirom wierzchnim i spodnim. Sklejka klasy A ma gładkie, wolne od wad forniry, które można pomalować; sklejka klasy B może mieć naprawione wady.
Jeśli projekt wymaga bejcowania lub malowania, wybierz sklejkę wyższej klasy, aby mieć pewność, że wykończenie będzie bez zarzutu.
Sklejka występuje w wielu różnych klasach, z których najwyższa to klasa A, a najniższa to klasa D. Klasa A jest idealna do mebli i drzwi szafek, natomiast klasa D jest dobra do mniej delikatnych prac przy szafkach.
Lite drewno
Drewniane blaty oferują naturalny, ziemisty element każdej kuchni. Mogą być wykonane z litego drewna twardego, takiego jak orzech włoski, wiśnia, dąb i bambus, lub z materiałów wtórnych, takich jak jodłowe belki stropowe.
Drewniany blat dodaje naturalnej faktury do blatu i backsplashu, nadając jasnym szafkom bardziej dramatyczny charakter. Można je zabejcować, aby pogłębić ich kolor, lub dopasować do koloru szafek.
Niektóre gatunki, takie jak teak, dąb i orzech, mają wysoki wskaźnik twardości Janki, co czyni je bardziej wytrzymałymi niż miękkie drewno. Nie są one jednak ognioodporne (sprawdź u producenta pieca, jakie są dopuszczalne normy) i wymagają regularnej konserwacji.
Drewniane blaty można olejować, aby uczynić je odpornymi na wilgoć, ciepło i plamy. Skutecznym wyborem jest olej mineralny zatwierdzony przez FDA, ale trzeba go nakładać co miesiąc. Inne opcje to olej tungowy, który tworzy twardą, niewyczuwalną powłokę, która się ściera, ale nie łuszczy, oraz olejowe wykończenia uretanowe lub akrylowe, które po całkowitym utwardzeniu są bezpieczne dla żywności.
Płyta MDF
Płyta pilśniowa średniej gęstości (MDF) jest trwałym i niedrogim materiałem budowlanym, który nadaje się do wielu różnych projektów stolarskich. To świetny wybór na półki i szafki do przechowywania, a także projekty dekoracyjne, takie jak półki lub schowki w szatni.
MDF to kompozytowy produkt drzewny, tradycyjnie tworzony przez odwodnienie trocin i wiórów drzewnych, połączenie ich z woskiem i żywicami, a następnie sprasowanie na gorąco w panele. Dostępnych jest kilka rodzajów płyt MDF, różniących się specyfikacją pod względem wytrzymałości i gęstości, koloru, tekstury i innych cech.
W zależności od zastosowania, płyty MDF mogą być pokryte kilkoma substancjami wiążącymi w celu zwiększenia odporności na wodę. W zależności od zastosowania, MDF może być pokryty kilkoma spoiwami, które zwiększają odporność na wodę. Są to: mocznik formaldehyd, melaminowy mocznik formaldehyd i żywice fenolowe.
MDF jest również produkowany bez mocznika formaldehydu lub z niskim poziomem formaldehydu, dla użytkowników, którzy obawiają się emisji gazów. Istnieje kilka norm europejskich dotyczących płyt MDF, które określają poziom emisji mocznika i formaldehydu.
